Po roku 1989 możliwy stał się pluralizm organizacji harcerskich. W Polsce powstała alternatywna masowa organizacja harcerska – Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej oraz szereg niezależnych grup instruktorskich.
Również w Szwecji, w wyniku, od dłuższego czasu prowadzonych dyskusji w środowisku aktywistów, dojrzewała myśl secesji części działaczy od podstawowego pionu struktur ZHP. Wywołane to było zróżnicowanymi poglądami na istotę działalności organizacji oraz problemami kompetencyjności i zależności strukturalnych wśród kadry instruktorskiej.

W trakcie obozu letniego 1991 powstała idea powołania niezależnej od centrum dyspozycyjnego w Londynie organizacji harcerskiej. Miała to być organizacja nawiązująca bezpośrednio do tradycji przedwojennego harcerstwa, dość surowo traktującego dyscyplinę i statutowe zobowiązania, niezależna od politycznych czy personalnych uwarunkowań. Ideą podstawową nowej organizacji harcerskiej miała się stać wyłącznie praca z dziećmi i młodzieżą w oparciu o metody i ideały pierwszych organizacji skautingowych, zgodnie z zasadą ciagłej pracy nad sobą w duchu Prawa Harcerskiego i dogmatów wiary katolickiej.
18 czerwca 1991 roku odbyło się spotkanie założycielskie, na którym część instruktorów powołała do życia Niezależny Hufiec Harcerstwa Polskiego „LS-Kaszuby”. Opiekę programową i metodyczną nad nową organizacją przyjął Niezależny Krąg Instruktorów Harcerskich „Leśna Szkółka” z siedzibą w Gdańsku. Stąd też inicjały „LS” przed nazwą hufca. Od 1996 roku NKiH „Leśna Szkółka” przekształciła się w Krąg Starszego Harcerstwa ZHR „Drzewo Pokoju” z którym nadal współpracuje.
Komendantem NHHP został dh Jan Potrykus, jeden z założycieli ZHP-Okręg Szwecja, drużynowy drużyny męskiej a następnie hufca męskiego „Kaszuby”.

Na zorganizowanym walnym zebraniu Rodziców członków Hufca, przegłosowano całkowite votum zaufania dla Rady Hufca a dla komendanta Jana Potrykusa w szczególności. Wtedy to, też zweryfikowano stan osobowy Hufca. Do NHHP przeszła prawie całość stanu osobowego byłego hufca ZHP „Kaszuby” z częścią jego wyposażenia.
Pierwsze miesiące pracy nad stworzeniem struktury nowej organizacji harcerskiej były bardzo ciężkie. Dzięki aktywnej i spontanicznej pracy kadry i części Rodziców, już na jesieni Hufiec posiadał własny statut, sztandar, został zarejestrowany jako ideowa organizacja skautowa, uruchomione zostały konta bankowe oraz zaczęły działać struktury administracyjne. Równolegle zaczęto tworzyć bazę sprzętową i lokalową.

Największy wkład pracy w tym przełomowym okresie włożyli:

• • dh Jan Potrykus,
  • hm Jerzy Gach z NKIH „Leśna Szkółka,
  • dr Zygmunt Stankiewicz,
  • Maciej Klich,
  • Ewa Potrykus,
  • Mietek Wereda,
  • ks.Czesław Nenikowski,
  • dh Maria Hjelm,
  • Krystyna Szmilichowska,
  • dh Ewa Walko,
  • Irena Heydal,
  • Bożena Worach,
  • Mirek Górski,
  • Leszek Helczyński,
  • Tadeusz Janowski,
  • Adam Smoczyński,
  • Krzysztof Salwiak.